Sedef hastalığı hakkında her şey - nasıl tedavi edilir, nedenleri ve semptomları, türleri

İki bin yıldan fazla bir süredir, insanlık bu şiddetli dermatozun tüm bilmecelerini çözmeye çalışıyor, ancak hala bilinmeyen çok şey var. İstatistiklere göre, bu hastalık nüfusun% 4 ila% 7'sini etkiliyor, kadınlar ve erkekler buna eşit derecede duyarlı. Sedef hastalığının ilk belirtileri genellikle ergenlik döneminde ortaya çıkar ve bir kişiye hayatının geri kalanında eşlik eder, sonra tamamen azalır ve tamamen kaybolur, sonra yoğunlaşır.

Sedef hastalığı tedavi edilebilir mi?Modern tıp, bu kronik dermatozun tedavisinde çok şey başardı ve hastaya iyi bir yaşam kalitesi seviyesi sağlayabilir.

Sedef hastalığının nedenleri

Sedef hastalığı, modern tıbbın otoimmün olarak adlandırdığı (kişinin kendi dokularına alerji ile ilişkili) kronik bir cilt iltihabı sürecidir. Sedef hastalığının birçok nedeni ve bu dermatozun gelişimine yatkın olan faktörler vardır ve bununla bağlantılı olarak, kökenine ilişkin bir dizi teori öne sürülmüştür.

Otoimmün

Bağışıklık sisteminin belirli cilt maruziyeti türlerine aktif olarak yanıt verdiği iyi bir şekilde belirlenmiş olduğu için ana teori budur. Sedef hastalığından muzdarip insanların cildi mekanik, fiziksel ve kimyasal etkilere karşı çok hassastır. Bu tür etkilere sadece epitel hücreleri değil, tüm bağışıklık sistemi tepki verir.

Hücresel bağışıklık bozulmuştur: normal bir bağışıklık tepkisinin oluşumundan sorumlu olan tek tek lenfosit alt tipleri arasındaki oran. Bu nedenle, sedef hastalığında, yardımcıların T-lenfositlerinin sayısı artar - bağışıklığı düzenleyen yardımcılar, aşırı güçlü bir bağışıklık tepkisini baskılayan baskılayıcıların T-lenfositlerinin sayısı azalır. Lenfositler ve diğer bazı hücreler, bağışıklık tepkisini uyaran aktif maddeler olan sitokinler üretir. Humoral bağışıklık da zarar görür, kan serumundaki antikorların (immünoglobulinler) dengesizliği gelişir, hastanın vücudunun dokularına karşı antikorlar ortaya çıkar.

Enflamasyon, T lenfositlerin aktivasyonunun arka planında başlar, ancak neden aktive oldukları belirlenmemiştir. Araştırma sürecinde, hastaya zarar vermeden otoimmün tepkinin nasıl bastırılacağı sorusu da var.

Değiş tokuş

Metabolizmadaki dengesizliğin cilt ve bağışıklık üzerinde önemli bir etkisi vardır. Sedef hastalığı olan hastalarda, metabolizmanın hızlanması, büyük miktarda toksik serbest radikallerin ve enflamatuar yanıtı destekleyen diğer toksinlerin ortaya çıkması vardır. Metabolizma bozuldu:

• proteinli- CDSN yatkınlık geni, vücudu hassaslaştıran (alerjenik) olan korneodesmosin proteininin sentezini uyarır; kandaki albümin proteinlerinin içeriği azalır ve globulin içeriği artar; bu durum disproteinemi olarak adlandırılır ve hassaslaşmayı daha da artırır;
• yağlı- kandaki lipit ve kolesterol içeriği yükselir; ağırlıklı olarak bitkisel gıdaların kullanılması ve günlük diyetin kalori içeriğindeki genel bir azalma, psoriatik inflamasyonun aktivitesini azaltabilir;
• karbonhidrat- neredeyse her zaman ihlal edildi;
• vitamin ve mineral değişimi- Ciltteki C vitamini içeriği artar, kandaki C, A, B6, B12 vitaminleri, demir, bakır ve çinko içeriği azalır.

Bulaşıcı

Bu teori geçen yüzyılın başında ve ortasında geçerliydi. Bazı bakteriler (streptokoklar), mantarlar ve virüsler, sedef hastalığına neden olan ajanlar olarak kabul edildi. Bu teoriler doğrulanmadı. Ancak dermatologlar, herhangi bir akut bulaşıcı sürecin veya kalıcı bir enfeksiyon odağının varlığının nüksetmeleri tetikleyebileceğini belirtiyorlar. Viral teorinin özel bir yeri vardır. Son çalışmalar, retrovirüslerin (RNA içeren virüsler - HIV, vb. ) Psoriatik yatkınlık için genlerin oluşumu ile genetik aparat üzerindeki etkisini ortaya koymuştur.

Genetik

Otoimmün reaksiyonlara yatkınlık kalıtsaldır. Bir kişinin sevdiklerinde sedef hastalığı varsa, bu hastalığa yakalanma olasılığı kat kat artar. Sedef hastalığına yatkınlık için genler vardır (yerel kompleksler PSORS1 - PSORS9, PSORS1 özellikle aktiftir, hastalığın gelişiminden sorumlu olan HLA-C, HLA-Cw6, CCHCR1 ve CDSN genlerini içerir). Genler metabolizmayı, bağışıklığı ve otoimmün süreçlerin gelişimini etkiler. Ancak bu tür genlerin varlığı, hastalığın gelişimini hiçbir şekilde garanti etmez. Provoke edici faktörlerin etkisi büyük önem taşımaktadır.

Nörojenik

Uzun süreli stres, yüksek nöropsikik stres, otonom sinir sistemi bozuklukları (kan damarlarının ve iç organların duvarlarını bozan) sedef hastalığının gelişmesine, endokrin sistemde dengesizliğe, bozulmuş metabolik ve immünolojik süreçlere neden olabilir.

Endokrin

Sedef hastalığında endokrin bozuklukları yaygındır ve esas olarak provoke edici bir faktör rolü oynar. İkisi arasında net bir bağlantı kanıtlanmadı. Dermatologlar, hastaların genellikle tiroid bezi, böbreküstü bezleri ve hipofiz bezinde işlev bozukluklarına sahip olduğunu not eder. Kadınlarda adet düzensizlikleri, erkeklerde cinsel işlev vardır.

Sedef hastalığı belirtileri

Sedef hastalığının ana semptomları deri döküntüleridir. Ancak başka işaretler de var. İlk belirtiler genellikle ergenlik döneminde veya çocukluk döneminde hormonal bozukluklar, vejetatif-vasküler distoni ve uzun süreli stresin arka planında ortaya çıkar.

Hastalık, sürekli bir yorgunluk hissi, duygudurum bozukluğu ile başlar. Beyazımsı soyma ile yukarıdan toz haline getirilmiş, yüzeyin üzerinde yükselen küçük, pembemsi oluşumlar (papüller) ile karakterizedir. Daha parlak, yükselen bir kenarla çevrilidirler.

Kızarıklığın unsurları büyür ve tuhaf şekillerin büyük plaklarında birleşir. Papülün tabanı iltihaplı bir sızıntıdır. Kızarıklığın doğası gereği sedef hastalığı şunlara ayrılır:

• nokta- çapı 1 mm'den fazla olmayan elemanlar;
• gözyaşı- 2 mm'ye kadar papül damlacıkları;
• bozuk para şeklindeki- 5 mm'ye kadar yuvarlak papül paralar.

Döküntülerin karakteristik özellikleri:

• stearin lekesi- papüllerin yüzeyini sıyırırsanız;
• terminal filmi- Papüllerin yüzeyini pullardan iyice temizleyerek şeffaf bir film göreceğiz;
• kan çiği (Auspitz fenomeni)- filmi kazıyıp bütünlüğünü bozarak, yüzeyde çıkıntı yapan küçük kanlı damlacıklar göreceğiz.

Sedef hastalığının evreleri

Hastalığın üç aşaması vardır:

1. ilerleyen- kızarıklığın ilk unsurları ortaya çıkar, sayıları artar, tüm yeni alanlar yakalanır; kızarıklıklar ayrıca kaşıntılı deriyi kaşıdığında veya bazı dış tahriş edici faktörlere maruz kaldığında ortaya çıkar (Kebner fenomeni); sedef hastalığının ilk aşamasında papüller büyük plaklar halinde birleşmeye başlar;
2. sabit- yeni unsurlar yoktur ve daha önce ortaya çıkanlar gerilemez;
3. gerileyen- döküntü soluklaşır, tabanı daha az yoğun hale gelir; kızarıklık yavaş yavaş geriler, süreç genellikle merkezi kısımdan başlar, bu nedenle plaklar halka şeklinde olabilir; sedef hastalığındaki plaklar çevreden merkeze çözülürse, o zaman yavaş yavaş küçülürler ve etraflarında beyaz bir halka oluşur - Voronov'un psödoatrofik kenarı; döküntü olduğu yerde, beyaz, pigmentli alanlar kalır - psoriatik lökoderma.

Bazen, gelişimin her üç aşamasında da ciltte aynı anda papüller bulunur. Ayrıca yazın veya kışın alevlenmelerin baskın olduğu yaz ve kış formları da vardır.

Sedef hastalığı bulaşıcı mıdır?

Çok sayıda çalışma, bunun bulaşıcı bir hastalık olmadığını doğruladı. Enfeksiyöz patojenler gelişiminde yer alırsa, o zaman sadece metabolizma, bağışıklık ve genetik aparat üzerinde genel bir etki yoluyla.

Hastalar sık sık soruyor:

• Sedef hastalığı nasıl yayılır?

  Sedef hastalığı kişiden kişiye bulaşmaz.

• Sedef hastalığı kalıtsal mıdır?

  Cevap yine olumsuzdur, ancak yakın akrabalara aktarılan metabolik özellikler ve bağışıklık sisteminin işleyişi şeklinde kalıtsal bir yatkınlık vardır.

Sedef hastalığı türleri

Bu kronik dermatozda kızarıklığın doğası, yeri, diğer organ ve sistemlere verdiği hasar farklı olabilir. Bu belirtilere göre, çeşitli hastalık türleri ayırt edilir.

Basit (kaba, plak)

En genel. Semptomları, beyaz pullarla kaplı karakteristik parlak pembe renkli papüllerdir. Akış aşağı, plak sedef hastalığı aşağıdaki formlara ayrılır:

• kolay- lezyon cildin% 3'ünden fazlasını kaplamıyorsa; ilerleyen aşamada papüller artar, ancak daha sonra hızla ters bir gelişime uğrarlar;
• ılımlı- kızarıklık% 3 ila 10 arasında sürer; papüller büyüktür, plaklarla birleşir;
• ağır- yenilgi% 10'dan fazlasını ele geçirir; döküntüler çoktur, birleşir, çok çeşitli şekiller oluşturur.

Vulgar sedef hastalığı, remisyonlarla dönüşümlü olarak nüksler şeklinde ilerler, ancak aynı zamanda sürekli bir seyir de vardır.

Dirsek sedef hastalığı

Bu, hafif bir plak iltihabının tezahürlerinden biridir. Dirseklerdeki sedef hastalığının ayırt edici bir özelliği, dirsek eklemlerinin ekstansör tarafında sürekli olarak bir veya daha fazla "görev" plakasının bulunmasıdır. Bu unsurlar yaralanırsa, bir alevlenme başlar.

Guttat sedef hastalığı

Guttat sedef hastalığının gelişiminde bakteriyel (çoğunlukla streptokokal) ve viral enfeksiyonlar büyük önem taşır. Çocukluk döneminde ortaya çıkar. Enflamasyon, enfeksiyondan sonra başlar. Streptococci, doku proteinlerine bağlanan toksinler (antijenler - insan vücuduna yabancı maddeler) salgılar. Onlara karşı antikorlar üretilir ve otoimmün iltihap gelişir.

Başlangıç akuttur. Ekstremitelerin derisinde (daha az sıklıkla vücut ve yüz), pullu bir yüzeye sahip küçük kırmızı papüller-gözyaşları belirir. Döküntü bölgesinde yaralanmalarla birlikte küçük erozyonlar ve yaralar oluşur, enfeksiyon riski artar.

Sedef hastalığı hızla subakut ve kronik bir seyir izler. Relapslar remisyonlarla değiştirilir, bağımsız iyileşme veya hastalığın yetişkin formuna geçiş mümkündür.

Palmar-plantar sedef hastalığı

Fiziksel emekle uğraşanlarda gelişir, şiddetli kaşıntıya eşlik eder ve hemen hemen her zaman tırnaklara komplikasyon verir. Alt türler var:

• plak tipi yelpaze- palmar ve plantar yüzeylerde büyük elemanlarla, beyaz pullarla kaplı, yelpaze şeklindeki plaklarla birleşerek; ellerde bu tür sedef hastalığı daha yaygındır;
• dairesel- palmar ve plantar yüzeyler üzerindeki halka şeklindeki pullu elemanlar;
• azgın- mısır oluşumu ile kaba epitel büyümesi ile karakterize edilir;

Ayrı bir alt tür, Barber'ın avuç içi ve tabanlarındaki püstüler sedef hastalığıdır. Ekstremitelerin başparmaklarının altındaki alanlar veziküller ve püstüller (pürülan içerikli) ile kaplıdır, şiddetli kaşıntı görülür. Apseler birleşir, sonra kurur ve kabuklar oluşturur. Vücudun başka yerlerinde karakteristik psoriatik elementler gelişir. Hastalık genellikle tırnaklara yayılır.

Bacaklardaki sedef hastalığı varisli damarlar tarafından korunur ve şiddetlenir, bu durumda döküntü esas olarak alt bacak bölgesinde olacaktır.

Sedef hastalığı tırnak

Tırnakların zarar görmesi ya bağımsız olabileceği gibi bir komplikasyon da olabilir. Tipik semptomlar:

• tırnak plağında farklı derinliklerde küçük çukurlar belirir; benzer tırnak lezyonları diğer dermatitte bulunur, ancak psoriatik lezyonlarda basıldığında daha derin ve hafif ağrılıdır;
• çivinin kendiliğinden yavaş ağrısız ayrılması (onikoliz);
• ayak tırnaklarındaki subungual kanamalar, özellikle hasta sıkı ayakkabılar giyiyorsa;
• trachyonychia - tırnak plağında bulanıklık ve düzensizlikler; tırnağın ortasında bir çöküntü oluşur ve tırnak kaşık gibi olur (koilonychia).

Bazen periungual silindir, iltihabın diğer dokulara geçişinden etkilenir (psoriatik paronişi).

Kafa derisi sedef hastalığı

Burada hastalık bağımsız olarak veya genel bir patolojik sürecin parçası olarak ilerler. Sızıntı, başın parçalarında veya tüm yüzeyinde kabuk oluşumu ile karakterize edilir. Saç büyümesi aynı zamanda etkilenmez: Baştaki sedef hastalığı saç köklerinin işlevini bozmaz. Ancak sızıntı, saç köklerine daha sonra zarar vererek bir enfeksiyon tehdidi oluşturur.

Dalgalar halinde akar, sonra kabukların kaybolmasıyla azalır, sonra tekrar şiddetlenir ve şiddetli kaşıntıya eşlik eder, sıklıkla hastaları nevroza götürür.

Seboreik sedef hastalığı

Sebore, sebum üreten cilt bezlerinin arızalanmasının neden olduğu bir durumdur. Viskoz bir yağ üretilir, cildi tahriş eder ve iltihaplanma - dermatit gelişimine katkıda bulunur.

Seboreik sedef hastalığı hızla başın tamamına yayılır, onu bir başlık şeklinde örter ve şiddetli kaşıntıya eşlik eder. Kulağın arkasındaki bölgelerde bazen ağlama gelişir ve buna enfeksiyon katılır. Kepek ve katı kabuklarla kaplı kafa bazen psoriatik bir taç gibi görünür.

Yüzdeki sedef hastalığı

Genellikle yüzdeki sedef hastalığı nazolabial üçgen bölgesinde, göz kapakları, kaşların üstünde, kulak arkasındaki alanlarda lokalizedir. Kızarıklığın kaynaşmış unsurları geniş kızarıklık ve şişlik alanları oluşturur. Yağ bezlerinde bir işlev bozukluğu varsa, sürece genellikle ağlama, kabuklanma ve artan enfeksiyon riski eşlik eder.

Cinsel organlarda sedef hastalığı

Bu münferit bir süreç değil. Cinsel organların yenilgisiyle eş zamanlı olarak, vücudun her yerinde karakteristik psoriatik döküntüler vardır, bu nedenle hastalığı tanımlamak zor değildir.

Erkeklerde peniste, kadınlarda labia majora ve bitişik cilt bölgelerinde sedef hastalığı, cildin biraz üzerinde yükselen oval, pembe pullu papüller şeklinde kendini gösterir. Neredeyse hiç kaşıntı yok. Bazen süreç mukoza zarlarına yayılır ve kadınlarda vulvovajinit ve erkeklerde balanopostit gibi görünür.

Obez kişilerde cinsel organların yanında (kasık, intergluteal) bulunan kıvrımlarda atipik psoriatik döküntüler görülebilir. Burada, aynaya benzer bir yüzeye sahip yoğun kırmızı renkli alanlar, sürekli ıslanma nedeniyle soyulma belirtisi olmaksızın oluşturulur.

Sedef hastalığı tehlikesi nedir ve tedavi edilmesi gerekip gerekmediği

Tehlike, sedef hastalığının yaygın şiddetli bir form alabilmesidir, kızarıklıklar bütünlüğün% 10'undan fazlasını kaplar. Hastalığın bu aşaması zordur, tekrarlar, kızarıklığın unsurları yaralanır ve ıslanır, sıklıkla bir enfeksiyon katılır. Sadece zamanla sedef hastalığının reçete edilen tedavisi yayılma sürecini durdurabilir.

Bazen hastalık, eklemlerin işlevinin önemli ölçüde bozulabileceği psoriatik artrit oluşumu ile eklemlerdeki iltihaplanma ile karmaşıklaşır.

Hastanın durumu üzerinde önemli bir etkiye sahip olan sistemik bir otoimmün sürecin arka planına karşı, sıklıkla diğer otoimmün hastalıklar (romatoid artrit, bazı artroz türleri, Crohn hastalığı, vb. ) Ve ayrıca şiddetli kardiyovasküler patoloji gelişir. sindirim sistemi, nörolojik reaksiyonlar.

Sedef hastalığının tedavisine zamanında başlamazsanız, hastanın durumu önemli ölçüde kötüleşecek ve sakatlığa yol açacaktır.

Sedef hastalığının uygunsuz veya yetersiz tedavisi ile ve ayrıca iltihaplı cilde çeşitli tahriş edici faktörlere maruz kaldığında gelişen psoriatik eritrodermi gibi bir komplikasyon da vardır. Cilt, etkilenen bölgelerin sağlıklı olanlardan, küçük ve büyük lamel soyulmasından net bir şekilde ayrılmasıyla parlak pembe bir renk alır. Böyle bir hasta acil tıbbi yardım gerektirir.

Sedef hastalığı tedavi edilir mi?

Evet ve oldukça başarılı bir şekilde, ancak tam kurtarma garanti edilemez.

Tedavi yöntemleri

Otoimmün enflamasyon, bireysel olarak seçilmiş karmaşık tedavi, yaşam tarzı değişiklikleri, beslenme ve tüm kötü alışkanlıkların ortadan kaldırılmasını gerektirir. Modern tıp, sedef hastalığının başarılı tedavisi için üç temel ilke önermiştir:

• reçete edilen tedavi için algoritmalara sıkı sıkıya bağlılık;
• tedavinin etkinliğinin düzenli olarak izlenmesi;
• yetersiz etkinliği ile öngörülen tedavinin zamanında düzeltilmesi.

Sedef hastalığı için beslenme

Sedef hastalığı için özel bir diyet yoktur, ancak beslenme çok önemlidir. Bu nedenle, karmaşık bir tedavi reçete ederken, beslenme ile ilgili öneriler mutlaka verilir:

• vücudun belirli yiyeceklere karşı artan hassasiyetini belirlemek ve onları diyetten hariç tutmak;
• taze sebzeleri, asidik olmayan meyveleri ve meyveleri, haşlanmış ve pişmiş yağsız eti tercih edin, daha fazla iç;
• sedef hastalığı ile ne yememeli:
  1. uçucu yağlar içeren ürünler - soğan, sarımsak, turp;
  2. kafein içeren içecekler (konsantre çay, kahve), alkol;
  3. her şey daha tuzlu, ekşi ve tatlı, zengindir;
  4. vücudun hassasiyetini (alerji) teşvik eden ürünler - portakal meyveleri, bal, kuruyemişler, kakao, yumurtalar;
  5. yağlı hayvansal ürünler yemeyin.

Sedef hastalığı için Pegano diyeti

Bu diyet, Amerikalı doktor John Pegano tarafından geliştirildi, ancak resmi tıbbi tanınma bulamadı. Sedef hastalığı için Pegano diyetini oluşturma ilkesi, doğru diyeti seçerek vücudun alkalileşmesi ile ilişkilidir. Bu ilkeye göre, tüm ürünler aşağıdakilere ayrılmıştır:

• alkali oluşturan (günlük diyetin üçte ikisi) - asidik olmayan meyve ve meyve karışımları ve meyve suları, sebzeler (artan gaz oluşumuna neden olanlar hariç);
• asit oluşturan (diyetin üçte biri) - et, balık, süt ürünleri, fasulye, bezelye, patates, tahıllar, tatlılar ve hamur işleri.

Hastalara gazsız maden suyu, günde 1, 5 litreye kadar içme suyu ve ayrıca içilen diğer sıvılar (kompostolar, meyve suları vb. )

İlaç tedavisi

Hafif sedef hastalığı topikal ilaçlarla tedavi edilir. Hastalığın şiddetli ve hızla ilerleyen formları, esas olarak bir hastane ortamında, genel (sistemik) etki gösteren ilaçların reçetesiyle tedavi edilir.

Dış sedef hastalığı tedavisi

İlaç bir dermatolog tarafından seçilir. Kuru büzücü plakları olan sedef hastalığı vulgaris için merhemler uygundur, eğer sızıntı gelişirse (seboreik ile), daha sonra kremler ve tıbbi solüsyonlar kullanılır. Organizmanın belirli bir ilaca karşı direncini (direncini) önlemek için zamanla değiştirilir.

Akut (ilerleyici) aşamada, aşağıdaki harici terapi gerçekleştirilir:

• yumuşatıcı etkiye sahip ajanlar - borik petrol jeli, % 2 salisilik merhem;
• aktif çinko piritiyonat içeren sedef hastalığı için etkili hormonal olmayan merhemler; enfeksiyonu baskılarlar ve sitostatik (doku çoğalmasını baskılar) etkiye sahiptirler;
• glukokortikosteroid (GCS) hormonları içeren harici ajanlar;
• kalsipotriol (bir vitamin D3 analoğu) ve kortikosteroidler betametazon ile kombine bir ajan; enflamatuar süreci mükemmel şekilde bastırır.

Sabit aşamada sedef hastalığının harici tedavisi:

• ölçekleri çözen (keratolitik) ve anti-enflamatuar etkiye sahip merhemler -% 5 naftalan, bor-naftalan, katran-naftalan;
• kortikosteroid ilaçlar.

Çözüm aşamasında sedef hastalığının harici tedavisi:

• aynı keratolitik merhemler, ancak daha yüksek konsantrasyonda: % 10 katran-naftalan merhemleri;
• D3 vitamini analoglarına dayalı merhemler - 6-8 hafta içinde; iltihaplanma sürecini ve kızarıklığın soyulmasını baskılar.

Tırnak sedef hastalığının tedavisi için patolojik sürecin gelişimini baskılayan özel vernikler kullanılır. Periungual falanjların nemlendirici jeller ile tedavi edilmesi önerilir.

Sedef hastalığının sistemik tedavisi

• iltihabı ve zehirlenmeyi hafifleten ilaçlar - kalsiyum klorür, sodyum tiyosülfat, enjeksiyon şeklinde unitiol;
• proliferasyon süreçlerini (epitel hücrelerinin çoğalması) baskılayan sedef hastalığı tabletleri - bağışıklık sisteminin aktivitesini baskılayan sitostatikler, A vitamini analogları, kortikosteroid hormonları;
• sitokinlerin sentezini baskılayarak belirli inflamasyon bağlantılarına etki eden, IgG sınıfından insan monoklonal antikorlarını içeren biyolojik ajanlar; enjeksiyonla uygulanan çok etkili modern bir ilaçtır;
• sedef hastalığı için vitaminler, epitel hücrelerinin metabolizmasını ve keratinizasyonunu geri kazanmaya yardımcı olur; doktorlar A, E, D3, B grubu vitaminleri reçete eder.

Sedef hastalığı için halk ilaçları

Halk ilaçlarının kullanımı da dahil olmak üzere sedef hastalığı için herhangi bir tedavi sadece bir doktor tarafından reçete edilebilir. Kendi kendine tedavi ters etkiye yol açabilir: hastalığın yayılması.

Karmaşık terapinin bir parçası olarak aşağıdaki yöntemler kullanılabilir:

• gres- endüstriyel yağların işlenmesinden elde edilen ürün; merhem hazırlamak için bir eczaneden tıbbi bir katı yağ satın almanız gerekir; tarif: 0, 5 kg katı yağda 50 g bal ve yarım paket bebek kremi ekleyin; prosedürler günlük olarak gerçekleştirilir; eczanede, solidol bazlı hazır müstahzarlar satın alabilirsiniz.
• karbonat- sedef hastalığı için kabukları temizlemeye yardımcı olan, kaşıntıyı hafifleten bir halk ilacı; soda uygulamaları için reçete: 60 g soda alın, 0, 5 litre suda çözün, çözeltiye bir gazlı bez batırın, birkaç kat halinde katlayın ve uygulayın lezyon 20 dakika; işlemden sonra cildi kurutun ve üzerine herhangi bir yumuşatıcı merhem sürün; sedef hastalığının soda ile tedavisi günde bir kez yapılır;
• mumya- belirgin bir anti-enflamatuar etkiye sahiptir, kaşıntıyı iyi giderir; günde bir kez ağızdan, iki hafta boyunca 0, 2 g alınabilir; dış terapi bir mumya çözümü ile gerçekleştirilir; günde iki kez kaşıntılı plakların kurutulması için uygulanır; baştaki sedef hastalığının tedavisi, saç derisinin yıkandıktan sonra mumya solüsyonu ile durulanmasıyla gerçekleştirilir;
• deniz tuzu- iltihabı hafifletir, iyi kaşınır; deniz tuzu ile banyolar: 1 kg tuz alın, iki litre su ile seyreltin ve banyoya ekleyin; 15 dakika banyo yapın, ardından solüsyonu ılık bir duş altında durulayın, vücudu bir havluyla kurulayın ve yumuşatıcı bir merhem sürün; sedef hastalığını haftada iki defadan fazla olmayan banyolarla tedavi edin;
• kil- iltihaplanma ve yanlış metabolizmanın bir sonucu olarak oluşan yüzey toksinlerini emen belirgin bir temizleme etkisine sahiptir; kurumaya, kabukları ve kaşıntıyı gidermeye yardımcı olur; herhangi bir kili alabilirsin, ancak bir eczanede mavi kil satın almak daha iyidir; kil parçaları iyice kurutulmalı, bir çekiçle kırılmalı, suyla seyreltilmeli ve birkaç saat bekletilmelidir; elde edilen plaka benzeri kili bir peçeteye (3 cm kalınlığa kadar) koyun ve üç saat boyunca iltihaplanma odaklarına uygulayın; sedef hastalığını her gün kil ile tedavi etmek için.

Önemli: Evde sedef hastalığının halk ilaçları ile tedavisi dikkatli ve kesinlikle doktor reçetesine göre yapılmalıdır. Böyle bir tedavi bir hastaya yardımcı olurken, diğerinde alevlenmeye ve iltihabın hızlı yayılmasına neden olabilir. Bu nedenle, tedavinin arka planına karşı, hastanın durumu kötüleştiyse, derhal durdurmak ve bir doktora danışmak gerekir.

Sedef hastalığı için evde tedavi

Sedef hastalığını evde tedavi ederken, diyet önerilerine uymak, sağlıklı bir yaşam tarzı sürmek, kötü alışkanlıkları dışlamak ve bir dermatoloğun tüm reçetelerini kesinlikle takip etmek önemlidir.

Sedef hastalığı evde nasıl tedavi edilir? Bazı hastalar her türlü alışılmadık yöntemle (lavman vb. ) Kendilerini toksinlerden ve toksinlerden arındırmaya çalışır. Bu tam tersi bir sonuç verebilir: Sindirim sisteminin çalışması bozulacak ve bir alevlenme başlayacaktır. Modern tıp, vücudu doğru beslenme ve kötü alışkanlıklardan kurtulma şeklinde temizlemeyi kabul eder.

Tüm doktor reçetelerine uymak ve reçete edilen tedavinin nasıl çalıştığına dikkat etmek önemlidir. Yeterince etkili değilse, doktor tedaviyi değiştirerek maksimum terapötik etkiye ulaşacaktır.